Alvar Aalto
Roth, L. M. "orantı" "ölçek". Mimarlığın Öyküsü. 2006 ÖZETİ
Oran- Orantı Zihin aynı zamanda örüntülerde matematiksel ve geometrik ilişkiler bulmaya da çalışır.Eskiler insan biçiminin tanrıların biçimine dayandığına inandıkları için evrensel ve tanrısal geometrik ve orantılı ilişkilerin insan bedeninin orantılarında da gözlemlenebileceğine de inanıyorlardı. Yunan tapınakları normalde dar cephelerde altı , uzun yarı kenarlarda on üç sutün ya da daha az olarak onyediye sekiz sutüne sahipti. Belki yunan mimarllıgı ve tasarımıyla ve bir bütün olarak klasik mimarlıkta en çok ilişkilendirilen orantı sistemi Altın Kesit ya da Altın Oran denilen sistemdir. Aynı altının madenlerin en bozulmazı ve en kusursuzu olması gibi orantısal ilişkinin de kusursuz olduguna inanılıyordu. Genel olarakı iki eşit olmayan parçanın ilişkisi olarak betimlenebilen bu orantılamada küçük parçanının büyük parçaya oranı büyük parçanın bütüne oranına eşit olmalıdır. Yunanlılar bu teorem üzerinde geometrik olarak şu iki yoıldan biriyle sahada ipler ve çivilerle ya da parşomen üz...
Yorumlar
Yorum Gönder